Pomnik bohaterów
POMNIK
“PAMIĘCI POLEGŁYCH BOHATERÓW
Z KARCZMISK ZA NIEPODLEGŁOŚĆ OJCZYZNY”
Pomnik jest ważnym symbolem historii Karczmisk XX w. stanowi hołd złożony poległym mieszkańcom naszej miejscowości podczas I wojny światowej oraz wojny polsko-bolszewickiej.
Wzniesiono go z inicjatywy społeczności wsi Karczmiska ok. 1930 r. w pobliżu budynku, w którym w latach 1889-1981 miał siedzibę Urząd Gminy. Plac wokół pomnika był centralnym miejscem organizacji obchodów, świąt, uroczystości państwowych i lokalnych. Gromadzili się tu mieszkańcy Karczmisk i Gminy z okazji obchodów Dnia Niepodległości, Konstytucji 3 Maja, Dnia Żołnierza, itp. na placu przed pomnikiem strażacy przeprowadzali musztrę i ćwiczenia.
15 sierpnia 1936 r. podczas uroczystości patriotycznej poświęcono i zamontowano tablicę główną na pomniku oraz dwie tablice z 33 nazwiskami „Pamięci poległych bohaterów z Karczmisk za Niepodległość Ojczyny”.
Dzięki staraniom władz samorządowych Gminy Karczmiska w 2014 r. pomnik i plac odzyskały swoje walory. Powrócono do pierwotnego usytuowania pomnika na nasypie oraz zagospodarowano teren placu. Plac od 2006 r. nosi nazwę: Plac Niepodległości a pomnik w 2014 r. został wpisany do gminnej ewidencji zabytków Gminy Karczmiska.
Dąb Władek z Zagrzęby
Stanowi najciekawszą atrakcję przyrodniczą Gminy Karczmiska. Uznany za najstarszy w regionie dąb i za najcenniejszy pomnik przyrody znajdujący się na terenie Powiatu Opolskiego. Jest to dąb szypułkowy (nazwa łacińska to quercus robur). Rośnie na prywatnej posesji w Karczmiskach przy ul. Nadrzecznej. Liczy około 700 lat, pamięta czasy Władysława Łokietka!
Znajduje się w spisie 26 najciekawszych pomnikowych dębów w Polsce.
Jego imponujące wymiary to: 32 m wysokości w koronie, w obwodzie 8,25 m, a ze względu na specyficzną budowę do jego wnętrza może wejść kilka osób.
Dąb poważnie ucierpiał w czasie wichury z 15 na 16 sierpnia 2010 r., kiedy to olbrzymi konar oderwał
się od całości drzewa. Po tym zdarzeniu istniała poważna obawa, że trzeba będzie całkowicie usunąć „Władka” ze względu na zagrożenia dla ludzi i mienia.
Na szczęście pozytywna opinia Inspektora nadzoru i pielęgnacji drzew pomnikowych i terenów zieleni oraz innych dendrologów, pozwoliła na zachowanie go do chwili obecnej i mamy nadzieję, że na zawsze – cyt. „Pielęgnując i wzmacniając mechanicznie pień drzewa jest szansa na jego uratowanie.”
Prace te zostały wykonane i „Władek” pozwala nadal cieszyć oko swoją okazałością.
Współrzędne geograficzne:
szerokość gps 51° 13′ 45.4254″
długość gps 21° 58′ 56.1396″
Nadwiślańska Kolejka Wąskotorowa wraz z Muzeum Kolejnictwa
To jedna z nielicznych w kraju, a jedyna na Lubelszczyźnie, wciąż działająca „ciuchcia”. Jej początki sięgają końca XIX stulecia. Nadwiślańska Kolejka Wąskotorowa stanowi ciekawą atrakcję turystyczną. Wyremontowana i odnowiona zachęca do podróży. Możemy być pewni, że w drogę ruszy z nami wykwalifikowana kadra, która zadba o nasz komfort i bezpieczeństwo. A za przejazd zapłacimy grosze. Trasa kolejki przebiega przez najbardziej urokliwe i atrakcyjne miejsca tej części województwa. W każdą niedzielę pociąg regularnie pokonuje trasę Karczmiska – Opole Lubelskie – Karczmiska – Polanówka. Podróż wieńczy ognisko na leśnej polanie. Przejazd kolejką to dopiero początek atrakcji… Nadwiślańska Kolejka Wąskotorowa proponuje szereg imprez towarzyszących. Wraz z nadejściem maja kolejka budzi się do życia. Maj to miesiąc uroczystej inauguracji sezonu.
Muzeum Kolejnictwa na stacji w Karczmiskach
Znajdują się w nim eksponaty kolejowe z czasów świetności Nałęczowskiej Kolei Dojazdowej.
http://www.nadwislanskakolejka.pl
Kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca
Kościół wybudowany w latach 1842- 48 pw. św. Wawrzyńca, dzięki staraniom ks. Jana Bałuszyńskiego i Ignacego Wessla. Poświęcił go w 1848 r. proboszcz kazimierski, ks. Ignacy Połczyński. Prace renowacyjne wykonano po II wojnie światowej. Ołtarz główny z kamienia o 4 kamiennych filarach z figurą Chrystusa Pana Ukrzyżowanego oraz ruchomym obrazem męczeństwa św. Wawrzyńca. Dwa ołtarze boczne w nawie: po lewej – z obrazem MB Szkaplerznej, po prawej – Niepokalanego Poczęcia NMP ( mal. na skórze w XVIII w., pochodzi z poprzedniego kościoła). W drugim ołtarzu jest też ruchomy obraz św. Mateusza. Chrzcielnica z drzewa lipowego. Na chórze muzycznym 6-głosowe organy z 1846 r., renowacja m. in. w 1974). Obok kościoła drewniana dzwonnica wybudowano ok. 1723 r., restaurowana w 1982 roku z 2 dzwonami firmy Felczyńskich z Przemyśla z 1962 r., poświęcił je bp Jan Mazur.
http://karczmiska.kuria.lublin.pl/page/parafia.php
Kapliczka Zjawienie
Umiejscowiona w lesie miedzy wsiami Chodlik i Bielsko w gminie Karczmiska oraz mogiła zbiorowa ofiar terroru na ludności polskiej – mieszkańcach wsi Kazimierzów. Na mogile znajduje się pomnik lastrykowy oraz dwie tablice z nazwiskami zamordowanych 2 listopada 1942 r. Miejsce to odnaleźć można na trasie żółtego szlaku turystycznego: Kazimierz Dolny – Opole Lubelskie – Bęczyn.
Cmentarz wraz z mogiłą z okresu I Wojny Światowej
Zlokalizowana w zachodniej części cmentarza w Karczmiskach. Pochowano tu żołnierzy armii austro-węgierskiej (z 8 i 49 pułku piechoty, 13 i 225 pułku piechoty Landsturm oraz 31 batalionu strzelców) poległych na przełomie lipca i sierpnia 1915 roku oraz kilkudziesięciu żołnierzy rosyjskich poległych w 1914 roku.
http://karczmiska.kuria.lublin.pl/page/parafia.php
Zespół dworsko parkowy
Wybudowany w I poł. XIX w., a następnie przebudowany na styl klasycystyczny. Znajduje się w Zespole dworsko-parkowym w Karczmiskach. Obecnie swoją siedzibę ma w nim Gminna Biblioteka i Dom Kultury, w którym mieści się Regionalna Izba Pamięci i Tradycji oraz Karczmiska Galeria Sztuki Współczesnej.
http://www.dworypalace.travel.pl
Zespół dworsko – parkowy z XIX w. w tym: dwór, rządcówka (obecnie budynek mieszkalny), dawny spichlerz (obecnie urząd gminy), dawna stajnia (obecnie umiejscowione są w nim lokale handlowe).
Grodzisko w Chodliku + cmentarzysko kurhanowe
Jedno z największych i najlepiej zachowanych grodzisk wczesnośredniowiecznych w Polsce. Odkryte około 1907 r. przez ks. Antoniego Chotyńskiego. Miejsce badań wykopaliskowych prowadzonych w latach 50-tych i 60-tych XX w. Zachowała się tu potrójna linia wałów, która miejscami sięga 2 m. Obejmuje obszar ok. 8 ha. Zamieszkiwali go Słowianie najprawdopodobniej z plemienia Lędzian.
Cmentarzysko kurhanowe w Chodliku
Zespół ponad dwudziestu kopców, które są prawdopodobnie pozostałością cmentarzyska kurhanowego sprzed ok. 1200 lat. 24 listopada 2010 r. cmentarzysko zostało wpisane do rejestru zabytków. Wpis obejmuje obszar o łącznej powierzchni ok. 3,5 ha na której zlokalizowanych jest 29 kurhanów zgrupowanych w trzech skupiskach. Jak podaje LWKZ w Lublinie wczesnośredniowieczne cmentarzysko kurhanowe datowane jest na VIII-XI wiek, zlokalizowane jest w dolinie rzeki Kowalanki i oddalone około 1,5 km od miejscowości Chodlik. Przeprowadzone w 2010 r. badania archeologiczne potwierdziły obecność wczesnośredniowiecznego cmentarzyska kurhanowego w tym miejscu. Odkryto m.in. warstwy przepalonych ludzkich kości oraz liczne fragmenty naczyń ceramicznych oraz okucia pasa wykonane z brązu. Cmentarzysko należy łączyć z pobliskim grodziskiem w Chodliku stanowiącym jedno z największych centrów osadniczych w tamtym okresie.